استفاده از عصاره شیرین بیان در پزشکی سابقه ای طولانی دارد و یافته ها نشان می دهد که عصاره آبی شیرین بیان از بیش
از 2000 سال پیش تهیه و در درمان بیمای های مختلف خصوصا بیماری های مربوط به دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گرفته
است. کاربردهای سنتی شیرین بیان عمدتاً در درمان زخم معده، خلط آور برای سرفه و برونشیت بوده است .

در این بخش از مقالات احمدی شیرین بیان به شیرین بیان برای معده می پردازیم. با ما همراشید.

زخم معده و اثنی عشر سالانه هزاران نفر را درگیر می کند و یکی از شایع ترین اختلالات گوارشی است. دلایل مختلفی ممکن است
سبب ایجاد زخم معده شود ولی به طور کل هر آنچه که سبب شود سرعت تخریب غشای معده از سرعت ترمیم آن بیشتر
شود سبب ایجاد زخم معده می گردد. از جمله دلایلی که سبب زخم معده می شوند می توان به ترشح بیش از حد اسید
-پپسین، بازسازی سلولی اندک، ترشح کم موکوس معده و سد مخاطی ضعیف، رشد اپیدرمی و عفونت ناشی از
هلیکوباکتر پیلوری اشاره کرد .

در یک مطالعه که روی زخم معده انجام شد، دوزهای مختلف عصاره هیدروالکلی شیرین بیان (50-200 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت
خوراکی به یک گروه حیوانات مدل، و به گروه دیگر امپرازول و سایمتیدین به ترتیب با دوزهای 30 و 100 میلی گرم
(به عنوان داروی زخم معده) داده شد. نتایج نشان داد که تجویز خوراکی عصاره به میزان 1600mg/kg هیچگونه سمیتی نداشت.
در عین حال توانست زخم معده ناشی از اسید و اتانول را به صورت قابل توجهی کاهش دهد. عصاره شیرین بیان توانست به طور
موثری از تشکیل ضایعات معده ناشی از اتانول جلوگیری کرده و با افزایش عوامل دفاعی مخاط معده مانع از زخم معده شود.
نتایج نشان داد که تاثیر عصاره شیرین بیان در درمان زخم معده از امپرازول نیز بالاتر بود

مطالعات بالینی متعدد نشان داده اند که عصاره بدون گلیسریزین شیرین بیان نیز می تواند در درمان زخم معده بسیار مؤثر  باشد.
در یک مطالعه که روی 33 بیمار مبتلا به زخم معده انجام شد، به بیماران به میزان  سه بار در روز و به مدت 1 ماه، 760 میلی گرم عصاره
بدون گلیسریزین داده شد. نتایج پس از یک ماه نشان داد بیمارانی که عصاره دریافت کرده بودند به میزان 78% اندازه زخم معده کاهش
یافت و 44% از این افراد به بهبودی کامل دست یافتند .

همچنین در مطالعه مشابه دیگری، خواص شیره شیرین بیان برای اسید معده و زخم معده در مقایسه با دو داروی رایج درمان
زخم معده (سایمیتیدن و رانیتیدین) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره بدون گلیسریزن موثرتر از این داروا بوده
و نسبت به آنها عوارض جانبی کمتری برای بیمار به همراه داشت .

میزان مصرف شیرین بیان برای کاربردهای درمانی بر اساس محتوای گلیسیریزین آن تعیین می شود. البته در مورد استفاده
از آن برای درمان زخم معده استثنا وجود دارد و برای این هدف، عصاره بدون گلیسریزین بهتر است زیرا عوارض جانبی کمتری دارد.
در حقیقت، دلیل عوارض شیرین بیان برای معده وجود گلیسریزین در آن است که با حذف آن می توان این عوارض را کاهش داد.
برای اکثر اهداف، هدف دستیابی به سطح بالایی از اسید گلیسیرتینیک در خون بدون ایجاد عوارض جانبی است .

بر طبق پیشنهاد COMMISSION E میزان متوسط مصرف روزانه به شرح ذیل میباشد:

5-15 گرم معادل 200-600 میلیگرم گلیسیریزین

0.5-1 گرم برای مشکلات دستگاه فوقانی تنفسی و 3-1.5 گرم برای مشکلات دستگاه گوارشی و زخم معده

بر طبق پیشنهاد این کمیسیون ، مصرف بیشاز 6-4 هفته با مشورت پزشک انجام شود